Με σύνθημα, «η μουσική είναι μία, επτά νότες στην Ανατολή και επτά στη Δύση», τα αδέλφια Κωνσταντίνος και Ματθαίος Τσαχουρίδης μεταδίδουν πολιτισμό σε όποια πόλη φιλοξενούνται. Έχοντας ζήσει 15 χρόνια στο Λονδίνο, σε μια κοινωνία-αμάλγαμα ποικίλων κοινωνικών ομάδων με διαφορετικά πολιτισμικά στοιχεία, αποδεικνύουν σε κάθε τους βήμα πως η μουσική δεν απομονώνει αλλά ενώνει. Ας μου επιτραπεί η λαϊκή έκφραση πως «ακούγεται σαν ποντιακό ανέκδοτο» αλλά είναι γεγονός. Είναι αυτοί που έβαλαν την ποντιακή μουσική στο Μπάκιγχαμ παίζοντας λύρα μπροστά στον πρίγκιπα Κάρολο. Με δική τους πρωτοβουλία το Μέγαρο Μουσικής Αθηνών γέμισε με ποντιακή μουσική και συνάμα μεταμορφώνοντας την λύρα σε τρίχορδο βιολί ακούστηκαν συνθέσεις των Puccini, Tchaikovsky, Rodrigo, Πλέσσα και Χατζιδάκη.
Δεν σταματούν να μας εκπλήσσουν αφού με το πρόσφατο εγχείρημα τους έβαλαν την ποντιακή μουσική στο βιβλίο Guinness και έτσι διεκδικούν μια θέση με την κατηγορία Pontic Dance που έχει δημιουργηθεί ειδικά γι’αυτό το σκοπό.
Αναρωτιέστε ακόμη γιατί οι συναυλίες τους είναι από μέρες sold-out;
Παρακάτω θα διαβάσετε τη συζήτηση που είχαμε κατ’ιδίαν με τον έναν από τα δύο αδέρφια ,τον Κωνσταντίνο Τσαχουρίδη, για να πάρουμε μια γεύση για το «τι ἐστί» Ψυχή και Σώμα, το όνομα που έδωσαν στην μουσική τους ομάδα.
Ξεκινήσατε από την μικρή πρωτεύουσα του Νομού Ημαθίας και φτάσατε να εκπροσωπείτε την Ελλάδα σε πολλές πρωτεύουσες του εξωτερικού. Ποιά τα εμπόδια που συναντήσατε μέχρι να φτάσατε ως εδώ; Είχατε ανθρώπους να σας καθοδηγούν;
Οι δυσκολίες σίγουρα ήταν πολλές αλλά και οι χαρές τόσες ώστε να ισοφαρίζουν τις δυσκολίες και να τις ξεπερνούν. Αυτό που πάντα μας οδηγούσε ήταν η αγάπη και το πάθος γι’αυτό που κάναμε και εννοείται ότι είχαμε ανθρώπους που ήταν πάντα δίπλα μας, πρωτίστως οι γονείς μας αλλά και όλοι αυτοί που πάντα στις κρίσιμες στιγμές μας δίνανε τις πιο ωφέλιμες συμβουλές.
Τι μηνύματα θέλετε να περνάτε κατά την κάθε περιοδεία σας;
Η ζωή τελικά είναι ωραία, και παιδιά, όσοι πιστεύετε στο όνειρο συνεχίσετε να προσπαθείτε γιατί σίγουρα ο χρόνος, η προσπάθεια είναι αυτά που εν τέλει θα σας ανταμείψουν.
Το να ασχοληθεί κάποιος με την μουσική τι χρειάζεται έμφυτο ταλέντο, κληρονομικό ή απλά ερεθίσματα που λαμβάνει από το περιβάλλον του;
Το να ασχοληθεί κάποιος με την μουσική χρειάζεται φαντασία, πάθος, τρέλα και ψώνιο. Ψώνιο με την καλή έννοια με την έννοια της αναζήτησης, της μελέτης, της απίθανης και απρόσμενης εξέλιξης των πραγμάτων και βέβαια σίγουρα ένα περιβάλλον οικογενειακό, ένα έμφυτο ταλέντο και οποιοδήποτε άλλο ερέθισμα στη ζωή και στη διαμόρφωση του ατόμου από μικρή ηλικία βοηθούν στην ολοκλήρωση μιας μουσικής προσωπικότητας. Αξίζει βέβαια να σημειώσω ότι η σπίθα για να γίνει φωτιά θέλει πολύ πολύ φύσημα, άρα πολύ πολύ δουλειά.
Γιατί είναι καλό για ένα παιδί να έχει μουσική παιδεία;
Θα επιστρέψω στους προγόνους μας. Να θυμίσω ότι η μουσική στην Αρχαία Ελλάδα δεν ήταν μόνο ήχος ήταν μια γενικότερη αρμονία, μια ισορροπία που έπρεπε να είχε ο κάθε μαθητής. Η αρμονία αυτή έχει να κάνει με το ήθος, με τον χαρακτήρα του ανθρώπου με την γνώση και την τεχνογνωσία. Άρα η μουσική παιδεία είναι πολυτιμότατο αγαθό για όλες τις εκφάνσεις της ζωής μας και επιπλέον στην εκπαίδευση αποτελεί ίσως το πιο διαθεματικό και διαδραστικό πεδίο.
Αποδείξατε ότι δεν υπάρχουν όρια στη μουσική. Φαντάζομαι είχατε ακούσματα παραδοσιακής μουσικής αλλά πως στραφήκατε στην κλασσική μουσική ;
Έχουμε δηλώσει και συνεχίζουμε να δηλώνουμε ότι η μουσική είναι ΜΙΑ. Είναι μία γιατί την ίδια μουσική μέθεξη που νιώθεις με μια ποντιακή μελωδία μπορείς να την νιώσεις και με μία μελωδία της όπερας, με μία μελωδία από την Μογγολία, με μία μελωδία από ένα αφρικάνικο χωριό μες στη ζούγκλα. Η κλασσική μουσική ήταν μοιραία μέσα στο εκπαιδευτικό σύστημα μέσα στο οποίο μεγαλώσαμε και βέβαια μας άγγιξε όχι όλη η κλασσική μουσική, αυτό που πραγματικά μίλησε στις καρδιές μας. Εμένα τον Κωνσταντίνο, η ιταλική όπερα και τον αδερφό μου, τον Ματθαίο, η ρώσικη και η γαλλική σχολή από την οποία τόσα πολλά πράγματα έχει δανειστεί. Ας μη ξεχνάμε ότι η κλασσική μουσική είναι μια εξέλιξη, ενορχηστρωτική εξέλιξη της παραδοσιακής μουσικής. Ας μην ξεχνάμε για παράδειγμα ότι ο Μπετόβεν και όλοι αυτοί οι άνθρωποι εμπνέονταν από παραδοσιακές μελωδίες που ακούγανε στις Pub και με την θεία τέχνη της ενορχήστρωσης μπόρεσαν και γράψανε όλα αυτά τα αριστουργήματα.
Θα επιθυμούσατε συνεργασία με κάποιον συγκεκριμένο καλλιτέχνη; Και γενικότερα μέσω της μουσικής τι θα θέλατε να πετύχετε μελλοντικά;
Θα επιθυμούσαμε συνεργασία με πάρα πολλούς καλλιτέχνες εντός και εκτός συνόρων της χώρας μας και αυτό που θέλουμε να πετύχουμε είναι ένας ουσιαστικός και πραγματικός μουσικός διάλογος και όχι όπως είθισται δύο μονόλογοι. Αυτό είναι ίσως το κλειδί στο Ψυχή και Σώμα και στις παραστάσεις μας το ότι δημιουργούμε έναν πραγματικό μουσικό διάλογο με άλλους πολιτισμούς και όχι ακούγονται πράγματα από εκείνη την πλευρά και από την αυτήν την πλευρά και τούμπαλιν.
Στην παρούσα φάση εκπροσωπείτε την Ελλάδα και πάλι με ένα πρωτότυπο εγχείρημα διεκδικείτε μια θέση στο βραβείο Guinness. Μιλήστε μας για αυτό.
Το βραβείο Guinness είναι απλά μια επίσημη αφορμή. Τίποτα παραπάνω, τίποτα παρακάτω. Η ουσιαστική συμβολή μας σε αυτό το εγχείρημα ήταν ότι κατορθώσαμε να μαζέψουμε με μια συμβολική κίνηση πολλές πολλές χιλιάδες κόσμου να κυκλώσουμε συμβολικά, γιατί και ο κύκλος είναι ένα μεγάλο σύμβολο στη χώρα μας, το κέντρο της Θεσσαλονίκης, να πιαστούμε χέρι-χέρι, να μην αφήσεις κανένας το χέρι του αλλουνού και να πούμε ότι είμαστε εδώ, είμαστε ζωντανοί ότι υπάρχουμε και ότι συνεχίζουμε να υπάρχουμε με την ίδια συνταγή που υπήρχαμε τα τελευταία 2.500-3000 χρόνια ως γένος, ως έθνος. Αυτή ήταν η ιδέα, η οποία αξιοποιήθηκε μέσα από τον πιο ομαλό χορό που μπορεί να βρει κανείς στην ελληνική παράδοση, το ποντιακό ΟΜΑΛ, δύο βήματα δεξιά και ένα αριστερά. Και να μην είσαι πόντιος δηλαδή μπορείς να το χορέψεις. Άρα το βραβείο Guinness όπως είπα και στην αρχή είναι μια επίσημη αφορμή. Το ουσιαστικό εγχείρημα και αποτέλεσμα ήταν ακριβώς αυτό: η ισχύς εν τη ενώσει. Αυτό λείπει από τη χώρα μας και αυτό προσπαθούμε να προάγουμε και μέσα από τη μουσική μας.
Τη κουβέντα θα ήθελα να την κλείσω με μία ευχή που μου είπε ταπεινά ο πατέρας τους « εύχομαι αυτό που νιώθουμε εμείς να το νιώσουν και άλλοι γονείς ».
Ευχαριστούμε από καρδιάς!
Η μουσική ομάδα του Ψυχή και Σώμα απαρτίζεται από 7 εξαιρετικούς μουσικούς:
Ιμπραήμ Ιμπραήμογλου – κρουστά
Γεώργιος Κορτσινίδης – τύμπανα, ποντιακό νταούλι
Ιωάννης Πούλιος – κιθάρες, λαούτο
Αντώνης Σαρακατσιάνος – πιάνο, πλήκτρα
Γεώργιος Σκηπητάρης – , κλαρίνο
Κώστας Στιλπνόπουλος – ηλεκτρικό κόντρα μπάσο και μπάσο
Αθανάσιος Σωτηριάδης – πλήκτρα
Υ.Γ. Αυτό το Σάββατο 26 Νοεμβρίου στις 22.00, ο Σπύρος Παπαδόπουλος φιλοξενεί τους Κωνσταντίνο και Ματθαίο Τσαχουρίδη ,στο «Στην υγειά μας ρε παιδιά», μαζί με εξαιρετικούς μουσικούς.